President Trump voert op 12 maart een inreisverbod in voor Amerika. Een bezoekje aan mijn kleinkinderen kan ik daarmee voorlopig wel even vergeten. Het zit er ook niet in dat zij deze zomer naar Nederland komen. Het is even niet anders.
Vanaf deze datum begint de Coronacrisis ons steeds meer in zijn greep te krijgen. De trainingen en evenementen van de Dolfijn worden vanaf 13 maart tot nader orde afgelast. Zelf kan ik die dag nog net mijn baantjes zwemmen in het plaatselijke zwembad. Ik maak daar nog een “lollige” selfie met een badmuts over mijn hoofd als een soort mondkapje.
Als triatleet heb je dan nog twee sporten achter de hand. Gelukkig mogen we nog naar buiten, dus ik kan hardlopen en fietsen. Het weer laat zich van de goede kant zien. Lekker in het zonnetje fietsen en lopen. Even alle ellende vergeten.
In plaats van zwemmen vind ik een nieuwe uitdaging, waar ik mijn ei in kwijt kan. Het is de paasei challenge. Normaal (vr)eet ik een zak paaseitjes in 1 dag op. Met een passend trainingsschema ga ik werken aan een nieuw PR. Ik begin met een krachttraining: naar de paaseitjes kijken zonder ze op te eten. Die was echt heel pittig! De volgende training is gericht op het verbeteren van de paasei-pel techniek. Ik focus me op de peuterfase. Net als bij het zwemmen kan ik niet alles tegelijk. Als mijn training erop zit juicht Garmin dat ik een nieuw record heb: 3 dagen!!!
Mijn moeder (89) woont nog zelfstandig in een aanleunwoning van een verzorgingshuis. Wij mogen daar niet meer naar binnen. Alle sociale activiteiten vallen stil voor haar. Maar gelukkig is ze nog heel pittig en spreken we af voor een gezamenlijke training. Op een veilige afstand van 1,5 meter maken wij de straten van Zaandam onveilig tijdens onze rollator run.
Instagram is voor mij momenteel ook een fijne uitlaatklep. Meer lezen?
https://www.instagram.com/yvonneval.nl/
Ik had me al ingeschreven voor een aantal triatlons en de tijdrit van Almere. De ene na de andere afmelding krijg ik in mijn mailbox. Mijn grote droom om naar de Europese Kampioenschappen te gaan, geef ik ook niet veel kans.
Ben ik nu mijn motivatie kwijt? Nee, als mijn grote droom niet doorgaat, is dat erg jammer. Maar mijn hoofddoel is een fitte oma zijn en blijven, voor als ik de kleinkinderen weer mag bezoeken in Amerika. Gaan we weer een potje voetballen, met oma op het doel!
Geschreven door Yvonne Val
