door Karen Oud
Als mountainbike-groentje wist ik van tevoren niet zo goed wat ik kon verwachten. De keren dat ik in mijn leven heb gemountainbiked (of liever: op een mtb heb gezeten) waren op twee handen te tellen geweest. En daarbij kende ik niet iedereen in de groep (goed), en het is altijd maar weer afwachten hoe zo’n weekend dan uitpakt.. 😉
Hoe dan ook, ik had er wél zin in. Tijd voor wat anders na het volle zomerseizoen. Eens niet bezig zijn met afgebakende hartslagen en -zones, laat staan met snelheden.
Het werd een erg ontspannen en gezellig weekend. Wat een mazzel hadden we met het weer! Winters fris en zonnig, precies waar ik van houd! 😊 Het eten, zowel de risotte vrijdag als de pasta zaterdag, was heerlijk dankzij de kookkunsten van Bart V.. Als de pastasaus al een dag van tevoren gezellig staat te pruttelen dan weet je het wel.
Op vrijdag kwam iedereen op een ander tijdstip aan in het fonkelnieuwe huisjespark nabij Schin op Geul. Niet het meest sfeervolle park, maar daar kwamen we gelukkig ook niet voor. Belangrijkste pluspunt van dit park t.o.v. het park bij Maastricht waren de vele mtb-routes dichtbij. Maar, volgend jaar toch maar wel even dat ene huisje met hottub boeken…
Sommigen maakten vrijdag al een rondje op de mtb, of een wandeling in de omgeving. Anna en ik waren samen gereisd en deden een kort en gelukkig redelijk vlak loopje. Bij het eten was iedereen inmiddels wel gearriveerd. De twee eettafels (en 13 personen) pasten nét in het huisje. We hadden niet met meer moeten zijn, dan hadden we waarschijnlijk buiten moeten gaan zitten.
Zaterdag startten we met het merendeel van de groep met de route Valkenburg. De wat matige nacht voor sommigen (kapot bed, kuilen in bed, te zacht bed, te groot kussen, buren met feest, ….) mocht de pret niet drukken. Een fris winterzonnetje en een mtb onder je kont helpen prima.
Marijke beleefde een valse start: na 200m op de route blokkeerde haar ketting. Het gevolg was een kwartiertje stilstaan en voor sommigen de boomgaard waar we stonden vier keer ronden. Marijke en Pim moesten helaas toch naar de fietsenmaker, bij de lunch sloten ze weer aan.
De route was – buiten hartstikke mooi – afwisselend en redelijk uitdagend. Ik mocht gelukkig een boel tips ontvangen op de technische stukken. Het uitoefenen ervan ging nog niet altijd goed, waardoor ik een paar keer op een iets te steile helling of een plotselinge iets te hoge boomwortel omdonderde. Met alle laagjes kleding aan viel ik gelukkig vrij zacht. Het kon in ieder geval ook míjn pret niet drukken. De makkelijkere en minder steile gravelhellingen waren daarbij wel een welkome afwisseling om lekker tegenop te knallen.
Na route 1 deden we met een flink deel van de groep warmechoco/thee/koffie met vlaai (kersenpitten er zelf uithalen) als lunch in Valkenburg. Opgewarmd, maar ook wat afgekoeld klommen we weer op de fiets: op naar Meerssen voor route 2. We versnipperden in iets kleinere groepjes, wat opzich wel goed werkte op deze route. Dit parcours was een stuk technischer. Bospaadjes met veel bochten en steile hellingen met weinig ruimte voor foutjes. Dat heb ik geweten. In mijn enthousiasme wilde ik écht graag dat steile stuk met flinke boomwortels op fietsen (ik had niemand direct voor me dus ik had geen voorbeeld). Ik belandde onder aan de helling, gelukkig in een zacht bedje van bladeren en struiken. Achteraf hoorde ik van de rest dat ze al onderaan afgestapt waren en hem gewoon gelopen hadden… Nouja, goed om te weten voor de volgende keer dan.
Zaterdagavond was weer gezellig met z’n allen aan de lange tafel. Na het eten werd het nog een dol feest en iedereen lag zeker pas om 23u in bed. Gelukkig waren er deze nacht geen buren die het nog later maakten.
Zondagochtend deden de meesten van ons nog een rondje mtb. Pim was de enige bikkel die de crossduathlon in Maastricht ging doen, hij was al voor ons ontbijt weg. Mareille (en Bart R, na ook even op de mtb, maar nog ziekig) gingen zwemmen.
De route Gulpen liet zich lastig vinden. Na veel stilstaan, zoeken op de telefoon, en zoeken naar bordjes in Gulpen, hadden we ‘m eindelijk te pakken. De steile helling vlak buiten Gulpen hielp om weer wat warm te worden (het was maar +1 graad ofzo). Jammer alleen dat we bij de eerste keer dat we er tegenop gingen middenop werden tegengehouden door iemand van een filmploeg die bovenaan blijkbaar opnamen aan het draaien was. Gelukkig kwamen we nog een tweede keer langs dezelfde helling (vreemde route hoor), en konden we hem wel zonder onderbrekingen op.
Voor Anna, Lysbet, mij en Erik bleef bij een korter rondje van ongeveer 30km, wij wilden allemaal eind van de middag weer terug zijn in Amsterdam. Met z’n vieren reden we terug naar het huisje, waar we met een tuinslang van het vakantiepark onze fietsen konden schoonmaken. Erg fijn, want er kwam echt Heel Veel modder vanaf, de paden waren een stuk natter (en ijziger) geweest dan gister.
Na lekker douchen in het huisje keerden we weer terug huiswaarts. Het mtb-en smaakt naar meer voor mij, volgend jaar zeker weer!
