Geschreven door Gert Brinkman.
Na onze eerste overwinning in de 1eDivisie in Stiens (25 juni) eten we wat junkfood om de overwinning te vieren. Daar blijft het bij. Over 7 dagen mogen we weer aan de bak en als echte profs richten we ons daar dan ook gelijk op. ’s Avonds eten we pasta en gaan we vroeg naar bed. De volgende dag staat de parcoursverkenning in Holten op het programma.
Zeven dagen later zijn we daar weer terug. Bij de inschrijving begint het behoorlijk hard te regenen en het onweert verderop. Als het zwemmen maar doorgaat. Dat gaat het bij ons wel gelukkig. Helaas blijkt even later wel ons schema via twee wisselzones net iets te strak om nog in te kunnen zwemmen, maar een hoosbui vlak voor de start brengt gelukkig soelaas. Ik ben ieder geval alvast nat voordat ik het water in mag duiken. Waarom het zo mooi is dat we in Holten een divisiewedstrijd mogen doen is ook goed te merken. De start doet zeer professioneel aan, er is onder andere een heus ponton gebouwd waar we van af mogen duiken.
Nadat ik door het gebruikelijke wasmachine-effect mijn goede startpositie weet om te zetten in een plek achterin het veld, kan ik eindelijk beginnen met zwemmen. Gelukkig weet ik daarna nog een flink aantal plekken te pakken en blijk ik als 31e uit het water te komen. Roy en Wouter zijn dan al vertrokken en Lennard verwacht ik, na een winter Wattbiken, bij het fietsen wel terug te zien.
Aan het begin van het fietsen zie ik mensen bij wie ik in een stayerwedstrijd maar wat graag gefietst had, zoals Peter Res en Stein Posthuma, die me behoorlijk hard voor bij komen. Gelukkig haal ik meer mensen in dan dat ik ingehaald wordt. Nadat 1 van deze mensen mij weer terug inhaalt en vlak voor me zijn fiets naar rechts stuurt, gooi ik op mijn beurt mijn fiets weer naar links en demarreer om vanaf hem af te zijn. Pardoes komt er een NTB motor naast me rijden. Een compliment voor deze mooie actie is ook weer wat overdreven, maar ik krijg zowaar een waarschuwing omdat ik eerst 10 meter afstand had moeten nemen, nadat ik ingehaald werd. Voordat ik een tegenbetoog inzet, bedenk ik me dat mijn nederige excuses aanbieden op dit moment de beste optie is. Eigenlijk ben ik al lang blij dat er strak gecontroleerd wordt. Al zie ik de motor verder niet meer terug helaas. Lennard haalt me na een km of 8 zoals verwacht in en hij moedigd me nog even aan om hard door te rijden op zijn kenmerkende zachtmoedige manier aan.
Bij het keerpunt na 10 km kan ik mooi tellen hoeveelste ik lig: rond de 25e plek. Roy en Wouter zie ik voorin terug, Roy in de 2e ronde zelfs al op de 1e plek. Even zit ik me te bedenken hoe mooi het is dat ik bij deze jongens, die ik al jaren van het roeien ken, in dit team zit. Daardoor bots ik bijna op Lennard, die het keerpunt dusdanig charmant weet in te sturen, dat ik de tientallen meters die ik op hem achter lag voor even weet goed te maken. Ik complimenteer hem nog even met zijn stuurkunsten voor hij weer bij me wegrijdt.
De rest van het fietsen probeer ik te vermijden om te stayeren, wat bijna onmogelijk is. Als je probeert weg te rijden bij de rest, komt ondanks de flinke inspanning iedereen vanzelf weer over me heen. Als ik rem om 10 meter achter de volgende te blijven, rol ik met mijn goeie gedrag binnen de kortste keren de Holterberg weer af. Het fietsen gaat, mede daardoor misschien, zeer goed, 12e van het hele veld. In dit team ben je daarmee zomaar de minste fietser van de dag.
Bij het wisselen zie ik Lennard nog vertrekken. Ik begin zelf als 20e aan het lopen, normaalgesproken mijn sterkste onderdeel. Echter wil het vandaag niet lukken. Gelukkig zijn er genoeg supporters aanwezig om me er door heen te loodsen. Als ik langs Wilbert komt, probeer ik te horen wat hij zegt, tussen het geroep van de andere supporters. Als ik na een paar rondjes eindelijk kan verstaan wat hij zegt, blijkt hij me helaas aan te moedigen, terwijl ik hoopte op een tussenstand van de top 20 met daarnaast een analyse welke teams mogelijk op het podium komen en wat dat dan voor de stand betekent en onze uitgangspositie in de laatste wedstrijd. Hij weet het ongetwijfeld al, maar helaas moet ik nog even verder in onzekerheid. Maar aangezien alledrie mijn teamgenoten ver voor me zitten heb ik in ieder geval veel vertrouwen in een goede teamklassering. Ondanks dat het lopen niet makkelijk ging, weet ik de 10 km lopen toch onder het uur te volbrengen.
Na de finish (ook zeer mooi en professioneel opgebouwd met een groot podium en tribunes) heb ik eindelijk de energie gevonden om hard te rennen en als ik Wilbert snel gevonden blijkt waar ik al op hoopte – hij heeft het al uitgerekend en we hebben weer gewonnen!! Roy (4e) en Wouter (7e) eindigen in de top. Het klinkt al bijna normaal, en juist dat maakt het zo knap. Dat Lennard 16e weet te worden na bijna verdronken te zijn, is niet veel minder knap. Ik weet lager te eindigen (24e) dan mijn startpositie bij het lopen, wat betekent dat in mijn geval de eerste 2 onderdelen wel goed gingen.
Niet alleen winnen we weer, de koppositie is ook behoorlijk verstevigd en met een marge van 4 punten gaan we de laatste wedstrijd in. Als we promotie nog willen ontlopen moeten we hard ons best doen, we staan 12 punten voor op de 2e promotieplek. Promoveren was het belangrijkste doel dit seizoen. Maar vanuit onze huidige uitgangspositie is het doel om ook kampioen te worden in eigen stad! Of eigenlijk in Amstelveen! Dat duurt echter nog 2,5 maand en dus kan deze overwinning wel eerst goed gevierd worden. Tjebbe komt helaas 4 seconden te kort voor het podium bij de individuele OD, maar feest niet minder hard mee, onder andere door crowdsurfing te introduceren aan de plaatselijke jeugd.
De nacht blijkt nog zwaarder dan de wedstrijd zelf. Met een eervolle vermelding voor Kirsty, die zich na haar eerste OD aan dit uitstapje met het mannenteam waagt. Na een barre tocht door het centrum van Holten met als figuurlijk hoogtepunt en letterlijk dieptepunt een bezoek aan de Partykelder, blijken triatleten trekjes van hooligans te vertonen. Onder andere een vlag rijker en een flinke impuls aan de Holtense economie armer, keren we terug aan ons inmiddels vertrouwde stekje aan de Pier Panderhof in Deventer. Daar filosoferen we nog wat over allerlei onderwerpen, over versnellingspoken en wildwaterbanen, en over dit en over dat en over zus en over zo, voordat we kunnen gaan dromen over een mooi eindschot op de Bosbaan. Extra leuk om juist daar weer terug te keren, gezien de grote bijdrage van oud-roeiers (5 van de 10) aan dit team.
Uitslagen Holten
Klassement 1eDivisie Triathlon 2016
Zaterdag 24 september is de laatste 1eDivisie wedstrijd in Amsterdam. Kom je ook kijken!? Blok de middag en/of avond alvast in je agenda.
Sfeerverslag 1eDivisie Triathlon Holten:
