Volgens mijn doelen voor 2019 zou het op de Bosbaan moeten gebeuren. De sprint Triathlon in 1:39:00 uur.
In de aanloop begint het al te rammelen. Woensdag word ik behoorlijk verkouden. Waarom nu? De weersverwachtingen zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Waarom niet het prachtige weer van vorige week?
Maar gelukkig heb ik de afgelopen jaren geleerd om dingen, die ik niet zelf kan beïnvloeden, los te laten.
Vol goede moed ga ik naar de Bosbaan. Ik word daar onthaald op een vette bui, die mijn paraplu volledig negeert. Ok, nu al zeiknat en het moet nog beginnen. Het blijft een komen en gaan van buien en de wind neemt steeds meer toe in kracht.
Dan klinkt om 16:00 uur het startschot. Ik ben er klaar voor, heb er hard voor getraind en nu ga ik het gewoon doen. Weer of geen weer!
Er staan behoorlijk hoge golven en na de start worden we direct getrakteerd op een hoosbui. Naar de eerste boei hebben we wind mee. Dan volgt er een partijtje golfhappen. Ik kan alleen aan de rechterkant ademen en krijg dus de volle laag. Na de tweede boei gaan we tegen de wind en hoge golven in. De 3e boei brengt verlossing, want ik zit weer aan de goede kant met ademhalen. Het laatste stukje nog wat wind mee. Ik klauter uit het water en heb tot mijn eigen verbazing een vet PR aan mijn wetsuit hangen. Het zwemmen heb ik in dit hondenweer gewoon in 16 minuten gedaan!
Dan het fietsen. Zoals gezegd stond er een windkracht 5 met uitschieters naar 6. Niet ideaal om een goede tijd neer te zetten. Normaal gesproken had ik het fietsen in 43 minuten kunnen doen. Nu doe ik er bijna 50 minuten over. Geen snelle tijd dus. Maar wat voelt dit goed, weer of geen weer. Ik kan dit!
Ik vind mijn hardloopschoenen met een plasje water erin. Dat wordt lekker soppen dus. Voor het hardlopen heb ik een trucje. Ik loop op een cadans van 170 en weet uit ervaring dat mijn hart dat ook OK vindt. Op mijn Garmin scherm zie ik alleen cadans en hartslag. Meer info heb ik niet nodig. Als mijn cadans te laag wordt, moet ik sneller met mijn armen bewegen. Mijn benen gaan dan vanzelf. Zo kan ik eenvoudig mijn tempo vasthouden. Dat het werkt zie ik in de uitslagen. Weer een vet PR. Met deze wind en zware benen van het fietsen heb ik gelopen met een snelheid van 6:45 min / km.
Mijn eindtijd komt niet in de buurt van mijn gedroomde tijd. Ben ik nu teleurgesteld? Nee, helemaal niet. Ben ik tevreden? Ja, heel erg want ik heb op twee onderdelen mijn tijden aanzienlijk verbeterd.
Heb ik mijn hoofddoel 2019 “Fun en blessurevrij” gehaald? Ja, want ik sluit dit seizoen af met een big smile èn blessurevrij!!!
PS: Stiekem had ik in Rotterdam al mijn doel van 1:39:00 gehaald. Het fietsparcours was daar 21,2 km. Na correctie kwam ik uit op een tijd van 1:38:48!!! – Geschreven door Yvonne Val
