Na het daverende succes van super sunday in Arnhem was daar bij Super saturday de tweede wedstrijd waar alle teams van alle divisies uitkwamen. Dit bij de 010 triathlon in Rotterdam.
Het seizoen is inmiddels op de helft en in de divisies valt nog veel te halen en te verliezen. De spanning liep dus hoog op voor alle atleten.
Daags voor het evenement ontstond er hevige commotie onder alle divisie leden door het hele land. Bij de laatste keuring van het water in de Willem Alexanderbaan bleken er sporen gevonden te zijn van blauwalg. Niet zo maar blauwalg maar blauwalg van de ergste soort. Om te voorkomen dat het volledige divisie landschap in heel Nederland ziek, zwak en vooral misselijk zou worden is het zwemmen afgelast en werd de wedstrijd omgedoopt tot een run-bike-run.
Voor sommige teams was dit een uitgelezen kans om punten te pakken en een sprong te maken in het tussenklassement. Ook bij ons kwam deze mededeling hard aan. Vrijdagavond hebben we druk overlegd om toch de opstellingen aan te passen en het maximale de wedstrijd te halen en om punten te pakken.
De betere zwemmers werden gewisseld met betere lopers en de mindere lopers werden doorgeschoven naar de lagere divisies. Met al deze wissels had de organisatie veel extra werk maar zij hebben dit goed aangepast en voor zover ik heb gemerkt is alles goed verlopen.
Voor mij persoonlijk was de wisseling naar een run-bike-run op zijn zachtst gezegd zeer ongunstig. De volgorde van de onderdelen is voor mij ook de volgorde van de talent in de onderdelen van goed naar slecht. Ik had mij al helemaal ingesteld op een goede positie na het zwemmen, meeliften in de kopgroep en vervolgens zo goed mogelijk handhaven met het hardlopen.
Helaas gooide blauwalg daar roet in het eten. Mijn tactiek moest drastisch aangepast worden naar zo goed mogelijk bij blijven met hardlopen, huilen in het wiel en uiteindelijk zo goed en kwaad als het gaat strompelen naar de finish.
Tot overmaat van ramp werd niet alleen het zwemmen afgelast maar werd omwille van de veiligheid en de tijd ook nog eens de afstanden aangepast. In plaats van 2,5km-20km-5km werd het hardlopen omgedraaid. Mijn betere onderdeel werd ingekort naar 15km, maar het was dan ook wel lekker dat het laatste onderdeel lekker kort was.
Zo als gezegd was het eerste onderdeel 5km hardlopen. Bij de enige twee run-bike-runs die ik ooit heb gedaan wist ik dat het gelijk gas erop zou gaan. Een goede plek voor in het peloton is cruciaal om bij een goede fiets groep aan te kunnen sluiten. Door het dringen voor een goede plek en het duwen en trekken bij de chaotische start kreeg ik gelukkig toch nog een beetje het idee van een mooie zwemstart waarbij iedereen door de welbekende wasmachine gehaald wordt.
Na een kleine kilometer met de wind in de rug draaide wij twee keer 90 graden om vervolgens een ruime 2,5km over de dijk vol tegen de wind in te rennen. Ook nu was positie bepalen het verschil tussen goed mee kunnen komen of jammerlijk afzwaaien. Vanwege mijn gebrekkige loop capaciteiten heb ik geen kopwerk hoeven doen en heb ik mij lekker verscholen achter de brede ruggen van een drie tal Hellas collega triatleten. Het tempo was precies net ietsje te snel voor mij maar met de nodige wilskracht en een ongezonde competitieve instelling kon ik dan toch net aan mee komen en net aan aanhaken bij een goede fietsgroep.
De 15 km die wij moesten fietsen was dezelfde ronde als het loopparcours (of andersom natuurlijk) en dan drie keer. Het was dus flink aanpoten tegen de wind in en lekker op de 53-11 met wind mee. Er werd in onze groep redelijk goed samen gewerkt. Vooral door de eerste vijf man. De rest vond het wel lekker om bij te komen na de 5km loop ronde en spaarde zich duidelijk voor de afsluitende 2.5 kilometer.
Bij het ingaan van de 2e ronde kwamen wij als kopgroepje echter net los van het achterliggende peloton en na kort en krachtig overleg “we hebben een gaatje, gaan!!!!” ging het gas er duidelijk op. Met een super samenwerking en dubbele waaier draaide wij als een malle met een dikke 38km vol tegen de wind in en reden wij gestaag weg van de achtervolgers.
Helaas voor mij was het tempo toch dusdanig hoog dat ik aan het einde van de derde ronde, gelukkig bij het laatste stuk wind mee, moest afzwaaien en een kleine 15 seconden later de wisselzone in reed op weg naar de laatste 10 minuten afzien.
Het weinig inspirerende parcours (rondjes rond de roeibaan) leek een ware inspirerende mooie rit in vergelijking met het heen en weer parcours van het laatste onderdeel. Dit maakte de loop vooral mentaal extra zwaar. De rechte weg bood een uitermate goed zicht op het keerpunt en op de weg terug de finishboog. Wetende dat deze beide op een ruime kilometer lag wist ik dat het ongeveer 5 minuten zou duren voor ik deze punten zou bereiken. Helaas is in de hitte van de strijd het besef van tijd en ruimte dusdanig verstoord dat het keerpunt en de boog de eerste 4.50 min helemaal niet dichter bij leken te komen om vervolgens in de laatste 10 min zo veel sneller dichterbij te komen dat enige vorm van eindsprint eigenlijk geen zin had en mijn plek al snel vast stond. En deze plek was een mooie 22e plaats.
Eenmaal over de finish en bijgekomen na het traditionele uithijgen op Sharapova niveau hoorde ik van de geweldige prestaties van mijn mede teamgenoten. Lennard had zich uitstekend staande gehouden en had na 15 km op kop fietsen zo veel tijd en energie over dat hij zelfs een kleine omweg kon maken inclusief een ware steeplechase horde en dan nog steeds ruim voor de rest zijn overwinning veilig kon stellen. Vlak na mijn tweede plek in het team kwamen Bas en Brammert nagenoeg gelijk over de finish. Met deze gezamenlijke inspanning eindigde wij als team zelfs nog op het podium en konden wij als eerste Dolfijn team de derde plek mee naar huis nemen.
Nadat de mindere goden in de 3e en 4eDivisie hun talenten hadden laten zien ging de dag door met de Eredivisie, 1e en uiteindelijk nog de 2eDivisie. Ook hier waren wij als Dolfijn goed vertegenwoordigd. Ook hier ging het de Dolfijnen, die blijkbaar als een vis op het droge beter presteren dan als vis in het water, redelijk voor de wind. Met alle teams in de top 10 en zelfs nog een podiumplek in de 1eDivisie kunnen wij terugkijken op een zeer geslaagde sportieve dag.
Het enige wat deze dag nog mooier maakte was de gezellige BBQ aan het eind van deze lange wedstrijddag met nagenoeg alle teamleden uit al onze divisies.
