Op 26 januari 2019 vond voor de derde keer op een rij de jaarlijkse teamestafette van Zwembad “Safari” plaats. Ook dit jaar deed de Dolfijn weer mee! Vorig jaar nog met 4 teams van 4 of 5 man, nu met 1 team van 5. Dit kampioenenteam bestond uit Marijke Zeekant, Eric Mathijssen, Linda van Wely en Bart & Mareille Rijborz.
We waren er helemaal klaar voor! Nou ja…klaar voor?Allemaal wat ziekig, wat geblesseerd en absoluut niet topfit, maar zin om een stukje te zwemmen…dat hadden we allemaal! Nouja…een stukje zwemmen? Welgeteld hebben we in 3 uur 11550m afgelegd!
Het is een superleuk concept:
15 min in estafette 50m sprinten
4x 15min solo zwemmen
6x 5min solo zwemmen
4x 15 min solo zwemmen
15 min in estafette 50m sprinten
Van tevoren moet je een aantal meters opgeven, wat je denkt met het hele team in 3 uur af te leggen.
Maar je weet bij dit event nooit waar ze een winnaar aan op hangen…of je het dichtste bij je schatting zit, of je het meeste meters méér hebt gezwommen, of je met kleinste team de meeste meters hebt afgelegd etc.
Je weet het niet, dus je gaat behouden in schatten en je gaat behouden van start om je niet op te blazen, want we moeten dit 3 uur volhouden! Nouja…..behouden van start? Iedereen ging vol gas de 50m sprints in! Zo trapte Bart, onze snelste zwemmer, af met de 50-jes, maar die verrekte direct iets in zijn nek.
Eric had al aangegeven minder te willen zwemmen met een geblesseerd pootje, dus hij ging de eerste 1,5 uur banen tellen. Dus 1 man minder voor de estafette! Niks aan de hand…we zijn met nog met z’n vieren. Nouja…niks aan de hand?1 zwemmer minder, 1 zwemmer met nekverrekking en dan hebben ze ook ineens bedacht dat alle zwemmers eerst het water uit moeten klimmen voordat je er weer in om het over te nemen. Dikke krachttrainingsoefening erbij x tig keer! Marijke en Bart waren ongelofelijk constant aan het zwemmen, steady as a rock!
In de baan met ons hadden we een waardig team, we ging erg gelijk op, soms wat extra meters door ons gezwommen en soms liepen ze weer in en pakte weer wat meters terug. Die verschillen werden vooral bij de 15min blokken zichtbaar. En elke meter telt, we gaan ons toch niet laten opjutten door de buren?! Nouja….niet laten opjutten? Zelfs met de 15min gingen we er vol in! Iedereen kwam met een rood hoofd weer het water uit, hadden we even adempauze en dan mochten we weer.
Linda de diesel wilde graag de 15min zwemmen, dus dat kwam mooi uit, want Eric was nog aan het tellen. Maar ook bij Linda zit er geen rem op, ook niet tijdens de 15min achter elkaar “sprinten”, dus voelde het als een verademing om super easy steeds “maar” 5min te hoeven zwemmen! Nouja…..easy? Eric stapte hier in het programma, dus dit was zijn warming up. Hij vond het zwaar…
Het was voor Eric zo’n 30 jaar geleden dat hij een echte zwemwedstrijd mee had gedaan, vroeger de echte sprinter en nu voor duur gekozen in de triathlonwereld. Hij heeft voor good old times dan ook afgesloten met de 50m sprintjes en hij heeft alles gegeven! Nouja…alles gegeven? Hoe had hij nog veel te veel babbels na afloop!
En de uitslag? We hebben 11550m met het hele team gezwommen. We hadden 11050m ingeschat van tevoren. Toen kwam de prijsuitreiking en daar lieten ze weten dat het deze editie ging om wie de meeste meters extra afgelegd had t.o.v. de schatting. Yes, we zitten weer in de race! Onze buren hadden zich overschat dus die waren al uitgeschakeld. Wij hadden ons duidelijk onderschat, dus we maken toch nog een hele goede kans! Nouja….goede kans? Er bleken toch duidelijk meerdere teams te hebben zitten slapen bij het invullen van de geschatte meters…jammer.
Maar sportief als we zijn, de winnaar heeft dik applaus gehad en terecht! Dit was een familie team van 3 generaties en zij hebben 2,5km meer gezwommen dan gedacht! Proficiat, super die 3 generaties in een team!
Geschreven door Mareille Rijborz.
