Geschreven door Eric Mathijssen
Het nadeel van een virtueel event is dat het schrijven van een wedstrijdverslag niet eenvoudig is. Iedereen neemt deel op z’n eigen moment van de dag en van de week. De beleving blijft vooral beperkt tot het delen van comments op elkaars Strava-posts en toevallige ontmoetingen op het parcours. Helaas zullen we het hier nog even mee moeten doen en blijven we hopen dat we snel weer in echt wedstrijdverband kunnen strijden. We houden nog even vol. Dat gezegd hebbende is het prachtig om te zien dat we er als Dolfijnen, onder de geldende maatregelen, wel weer het maximale uitgehaald hebben. In gezamenlijkheid hebben we een prachtig event weggezet! Chapeau!
De trap
Op de eerste vrijdag ging het al meteen met veel vuurwerk los. Met een speciaal voor de clubkampioenschappen aangepast trainingsprogramma werden de eerste toptijden door het heren eredivisieteam gezet. Hiermee stond, naar zo zou later blijken, de nummer 1 en 2 al vast. Wouter en Björn die ook in de tussenstand van het totaal-klassement de eerste twee plaatsen bezetten bleken hier ook bij de veldloop toe in staat. Runner-up Björn doet goede zaken want hij brengt de marge in het voorlopige totaalklassement terug van 4 naar 3 punten. Hij is bij de mannen de winnaar van dit event! Van harte Björn! En wouter gefeliciteerd met je tweede plaats. Maar de allereerste die een tijd wegzette was Marcel van Kol. Vrijdagochtend om 10.30 gestart en 42 minuten later prijkte zijn naam als eerste en enige bovenaan de lijst. Vermeldenswaardig daarbij is dat hij geduurde de week nog twee pogingen deed en daarbij tot twee keer toe een significante verbetering liet zien. Boze tongen beweren dat hij de eerste keer gewoon niet echt z’n best had gedaan, maar dat zullen we hier natuurlijk nooit herhalen 😉 Halverwege de week wist Roy Oudeman zich nog te verzekeren van een podiumplek door Arnout Schepers 13 seconden sneller af te zijn. Op tweede Paasdag, de laatste dag van het event werden er geen pogingen meer ondernomen. Het weer was slecht en het parcours bevochtigd door de eerste druppels hemelwater. Alhoewel…. Wat schetste onze verbazing op HQ? Ping! Rond de klok van 1400uur maakte Strava melding van een nieuwe poging op het door Wilbert aangemaakte segment. Aron van Ammers was tijdens dit hondenweer zo maar de top 10 binnengewandeld met een knappe 34minuten en 50 seconden. Zijn Strava-activiteit doet vermoeden dat hij onderweg ook nog tijd had om foto’s te maken. Dit maakt deze prestatie dubbel zo bijzonder en beloofd veel voor de events die nog komen gaan.
De finish
Overigens bleek gedurende de week dat een tweede poging eigenlijk bijna altijd tot een beter resultaat leidde. Dat kan ervaring met het parcours zijn, de fysieke toestand van het parcours, maar zelf sluit ik ook de weersomstandigheden als factor niet uit. De eerste dagen stond er een stevige zuidwesten wind terwijl die wind tijdens de Paasdagen juist krachtig uit het noorden blies. Op het open veld richting de heuvel was hier later in de week een voordeel te halen op het verder beschutte parcours. Het parcours werd over het algemeen als zeer leuk omschreven. Op zich heel bijzonder, want tijdens het beklimmen van de fameuze heuvel kwamen er bij mijzelf heel andere kwalificaties naar boven. Maar goed ieder z’n ding zullen we maar zeggen.
Het duurde even voor de strijd bij de dames goed op gang kwam. Marieke had het eerste weekend al een mooie tijd weggezet en bleek die in het tweede weekend zelfs nog te kunnen verbeteren. Op goede vrijdag betekende simpelweg meedoen bij de dames nog een plaats in de top 10. Maar uiteindelijk ontvouwde zich in het lange paasweekend toch een mooie strijd bij de dames met een knappe bronzen medaille voor Ynske Rodenhuis en zilver voor Marleen van den Broek. Die laatste was, zo gaat het verhaal, speciaal voor dit event op hoogtestage geweest in Limburg en dat betaalde zich dus uit met een mooie tweede plaats. De tussenstand op totaalniveau gaat bij de dames tussen Marleen, Marieke en Ynske. Marieke heeft met haar knappe prestatie op de veldloop een teenlengte voorsprong op Marleen en daarachter is Ynske in de achtervolging.
In totaal hebben 42 deelnemers, waarvan 16 dames en 26 heren, de moeite genomen om drie machtig mooie en uitdagende rondjes te lopen in het Amsterdamse Bos. Grote dank daarvoor. Het was ons weer een waar genoegen om dit voor jullie te mogen organiseren. En wat wordt het volgende event? Dat is nog niet bekend, maar ons advies is: blijf in vorm, zodat je er klaar voor bent!
De complete uitslag van de veldloop en de tussenstand van het clubkampioenschap vind je hier!
