Dag Dolfijnen,
Afgelopen zaterdag deed ik mee aan mijn eerste 70.3 triathlon bij Challenge Almere.
Ik deed mee via Kika Extreme, om tegelijkertijd ook geld op te halen voor onderzoek naar kinderkanker, voor mij een persoonlijk doel met tegelijk een stok achter de deur om te trainen.
Dit trainen heb ik kunnen doen door me in te schrijven bij de Dolfijn en wat begon als even komen kijken bij het hardlopen en zwemmen heeft me toch aangestoken. Het enthousiasme van iedereen die ik ontmoet heb tijdens de trainingen heeft me laten plakken. En ik ga doorzetten naar de hele!
Maar eerst terug naar het weekendje Almere. Via Kika deden ongeveer 35 mensen mee, bijna voor iedereen de eerste keer en Iedereen met zijn eigen verhaal en motivatie, inspirerend!
Vrijdag ben ik vanuit Amsterdam met mijn fiets en een veelste grote tas opgestapt met de trein naar Almere, dat het inchecken al de dag ervoor moet gebeurde was al nieuw voor mij en een hele nieuwe fase van stress en keuzes maken. De transitiezone bekijken en de logistiek tot je nemen was simpelweg overweldigend. Gelukkig had ik een makkelijk herkenbare plek voor mijn fiets. Met wat hulp mijn raceplan kunnen maken en de T1-3 tassen in orde kunnen maken.
De ochtend erna zo blij dat ik alles al geregeld had, want om 06:30 in een slaapdronken toestand nog moeten nadenken over je race is niet gevaarlijk. Alsnog ging er genoeg mis, de body tattoo in mijn haast per ongeluk verkeerd om op mijn been gezet… hoe dan???
Eenmaal terug in de transitiezone, opnieuw stressen omdat ik de druk in mijn banden niet goed kreeg. Gelukkig boden de buren een helpende hand, het voelde als een groot team dat elkaar de finish wil zien halen.
Vervolgens in het wetsuit (pas 2 weken van tevoren gekocht) richting de zwemstart. Gelukkig nog even de familie die kwam supporten voor die tijd gezien. De eerste sprong in het water is toch altijd koud en altijd paniekvoetbal, pas na 5 minuten kon ik wennen en in mijn slag komen, keurig netjes getrained op iedere 3 slagen adem halen maar in de praktijk na iedere 2 slagen rechts naar adem happen…. Geen idee hoe? maar toch het zwemdoel gehaald met 39 minuten!
T1 viel even vies tegen, de onstabiliteit en de grote wisselzone kostte veel tijd, 5 min bleek achteraf… Toch even de voorband checken bij de fiets, ergens verwachtte ik een platte band, gelukkig alles op spanning en door!
Het fietsen voelde top! Ik zat snel in mijn ritme en wist dat ik hier de tijd moest winnen, volop erin en op de heenweg die buffer opbouwen, gelukkig op dat ellendige lange stuk de wind in de rug en met 40km per uur Flevoland door. Nog nooit zo hard gefietst in mijn eentje. Ik liep voor op schema en was vastberaden dit vast te houden. Kilometers schoten voorbij en uiteindelijk met nog 20 te gaan kwamen we de tegenwind tegen. Oh wat heb ik die wind en dijk gehaat. Kostte alle moeite om 30km+ te fietsen, en het parkour was ook nog eens 4km langer dan normaal… Toch de beste rit van mijn leven gefietst in 2:45!
Transitie ging top! Maar beloond werd ik niet, naja, met een steek in mij zij van het moment dat ik van de fiets afstapte en die is het uur erna niet meer weg gegaan met lopen…
Hardlopen… het enige onderdeel dat ik al kon… Dat viel vies tegen, veel gegeven met fietsen en dat kwam als een boomerang terug… van 05:30 per kilometer naar 05:40 naar 5:50 naar 06:00… mijn doeltijd kwam in gevaar… dit was afzien…
Op ongeveer 10km sprak een random persoon me aan, Kevin, zelfde doel, zelfde streeftijd en zelfde pace en zat er net zo doorheen als ik. Dit was een match! We konden elkaar afleiden van de pijn en motiveren, de splits namen af en we kwamen weer op 05:30 terecht en hebben elkaar er doorheen gesleept.
De supporters lieten zich horen op start-finish, de andere KiKa atleten die me motiveerden (en soms inhaalden) en de gedachte aan iedereen die gesteund heeft gaven een boost. Achteraf een grote blurr, zwemmen en fietsen vloog voorbij maar aan het lopen leek geen einde te komen…
Eenmaal terug bij de famiie besefte ik pas dat het was gelukt!
Van een Coen die 7 jaar geleden nog 120 kilo woog tot nu een halve triathlon… En ik kan zeggen, 50% pijn, 50% genot, dit smaakt naar meer!! Bedankt Dolfijnen!
Deze halve deed ik voor KiKa! Doneren aan dit goede doel is nog mogelijk via onderstaande link, de prestatie is al geleverd en ik beloof de hele ook te halen!
De teller van de groep stond zaterdag op 132.000 Euro!
https://www.kikaextreme.nl/coen-kooyman-almere-2024-middle-distance
