Door: Ynske
Afgelopen zaterdag was het tijd voor de 1e divisie om te starten in Holten. De wedstrijd begon om 10.30 en dan weet je dat je de wekker om 6 uur mag zetten. Poeh das ff doorbijten voor een zaterdag.
Op tijd in Holten aangekomen om in fantastisch triathlonweer te beginnen aan de sprint. Het team met Ayla, Marieke, Tamara en mijzelf hadden er zin in. Triathlon Holten staat garant voor een geweldige sfeer met een parcours om alleen maar te genieten (en af te zien).
Waar het team wat overleg had over de zwemtactiek waren onze begeleiders/supportcrew ook druk om de juiste opstelling neer te zetten. Paulina, Bas, Marleen en Szilvia namen hun taak meer dan serieus. Paulina aan het einde van het zwemparcours en Marleen bij het einde van T1. Zij zouden elkaar telefonisch op de hoogte houden van de tijdsverschillen zodat wij dat aan het begin van het fietsen doorkregen om daarop te kunnen anticiperen.
Terug naar de start van de wedstrijd. De sfeer was ontspannen, het water lag er strak bij en door de temperatuur was het een non- wetsuit wedstrijd. Een paar minuten later dan gepland klonk het startschot. Ik hoopte in de benen van Tamara te kunnen blijven, maar al snel bleek dit niet haalbaar, er lagen te veel mensen om ons heen. Ineens zie ik wat bekend getrappel voor me, dat lijkt mn zus wel! (zij start bij TVH). Nog even het hoofd uit het water om dit zeker te weten, het klopt. Ok nieuw plan: mn zus gaat het zwemwerk voor me doen zonder dat ze het weet 😃
Tamara komt als 3e het water uit en zit dus in de kop van de wedstrijd. Even daarachter volg ik met vervolgens Ayla en Marieke zit daar weer wat achter.
Mijn wissel gaat niet helemaal vlekkeloos waardoor Ayla al voor mij fietst in een wat grotere groep. Samen met 3 anderen weet ik snel aan te sluiten. We gaan richting de Holterberg met een stuk of 14 vrouwen.
Op de Holterberg wordt het verschil in deze groep gemaakt. Helaas kan ik niet aansluiten, al blijf ik 2 dames voor mij de hele tijd zien. Vlak voordat we wederom de Holterberg op mogen komt Marieke me voorbij. Ik kan aanhaken en samen sluiten we bij de anderen 2 aan en gaan we richting T2. Op het einde van het fietsparcours krijgen we weer de tijdsverschillen en posities door, dit keer van Marijke, Davide en Ron (vader van Tamara)
Deze wissel gaat wel soepel voor mij, gelukkig!
Bij het lopen zie ik Tamara, die ligt nog steeds lekker vooraan in de wedstrijd. Ik weet dat Marieke vlak achter me zit en na ongeveer 500m zie ik dat Ayla achter ons ook net aan het lopen begonnen is. Dit is geweldig! Met zn 4-en in de top 20, dat geeft nog meer energie. Na 1,5km komt Marieke me voorbij en ik probeer toch even aan te haken en tempo iets te verhogen. In de competitie telt elke plek en we willen zo graag het podium halen dus tanden op elkaar en strijden. Vlak voordat we de 2e (en laatste) loopronde in gaan, lopen Tamara, Marieke en ik achter elkaar. Marieke zet nog een keer aan om wat plekken te winnen en zo gaan we naar de finish.
We eindigen op plek 7 (Marieke), 10 (Ynske), 12 (Tamara) en 13 (Ayla). Dat betekent podium!!! Yes een hele mooie teamprestatie die beloond wordt met een 2e plek 🥈
