Geschreven door Marcel van Kol
De meteorologische zomer is alweer voorbij. Het was een natte zomer met grootse triathlon prestaties in Tokyo, zowel op de relay als individueel! Met hier en daar een teamcompetitie of sprinttriathlon in Nederland. Een zomer waarin een aantal clubgenoten zich elders in Europa succesvol aan een Ironman waagden. En een zomer met trainingen die gewoon weer doorgingen. Daar worden wij Dolfijnen blij van.
Dolfijnen worden ook blij van openwater. Tenminste, de exemplaren die van zwemmen houden. Eind augustus leek ons als organiserend comité van de Clubkampioenschappen een uitgelezen moment om met een groep Dolfijnen in het enigszins opgewarmde buitenwater te duiken. Vorige week vrijdag meldden er zich een twintigtal enthousiastelingen aan de oevers van de Gaasperplas. Onder toeziend oog van een aantal suppers, tijdwaarnemers, een fotograaf en een ehbo’er gingen zij de strijd met elkaar aan over een kleine 1.900 meter.
In the lead was Eric Mathijsen. Die houdt van open water. Vroeger niet, maar tegenwoordig zwemt hij 7 km met twee vingers in de neus. Door weer en wind, door vervuilde grachten en vaarten. Eric is een open-water-believer geworden. De Gaasperplas was helemaal zijn project en dus was alles tot in de puntjes geregeld. Daarvoor heel veel dank Eric! Ook veel dank aan de vrijwilligers die ervoor zorgden dat dit event veilig door kon gaan: Mi-Sook, Bart R., Angela(AAC), Peter de V., Anne-Marie en Chantal (de vriendin van Jeffrey)!
Maar dan nu het event zelf. Dat begon met de aankomst om 18.00 uur van alle deelnemers. Toen Jeffrey kwam aanrijden hoorde je menigeen zuchten “O nee, Jeffrey is er”. Begrijp me niet verkeerd, iedereen mag Jeffrey heel graag, maar hij zwemt zo verdomde snel en zijn komst betekende dat niemand meer aanspraak kon maken op de gouden badmuts. Ondertussen hield Eric de regie op alles: inschrijven, tent opzetten, sups oppompen, boeien plaatsen, “personeel” instrueren en de toelichting op het parcours. Een simpel parcours (toch Wilbert?) dat bestond uit twee keer een driehoekje zwemmen van pak ‘m beet 950 meter en bij de finish de steiger aantikken.
Na de groepsfoto in wetsuit stapte iedereen met schone brillenglazen de plas in en voor we het wisten zaten we in de wasmachine. Ik kan natuurlijk lastig beschrijven hoe het iedereen verging. Lag mezelf het snot voor de ogen te zwemmen in de voetsporen van Martin. Maar na afloop werd wel duidelijk hoe het iedereen was vergaan. Jeffrey tikte als eerste aan, op 2 minuten gevolgd dor Erik B. en Pascalle. Die laatste twee hadden een stevig robbertje gevochten. Pascalle bleek iets recht te willen zetten van vorig jaar en had haar tanden in Erik B. gezet (niet letterlijk gelukkig). Op 2 seconden na net niet, maar overall derde en eerste dame! Deed Wilbert dan niet mee? Ja zeker, maar die vond het driehoekje niet goed in elkaar zitten en miste een boei. Bij het verplichte terugzwemmen en afzetten van de bodem schoot de kramp er bij hem in. Martin en ik zwommen langs hem heen en ik had hoop op de bronzen badmuts. Helaas, Wilbert racete op het laatste stuk nog langs ons heen en ook Martin liet zich niet door mij passeren. De rest van het veld volgde al snel, Marijke met een steady tijd en Arnout daar weer vlak achter. Het middenveld was groot en lag allemaal vlak achter elkaar. Mareille, ondanks knieblessure, in positie voor de derde plek. In de achterhoede Pieter, George, Ingrid en Roel. Pieter was niet tevreden met zijn 2.06 per 100 meter. Maar Pieter, 2 km fietsen en 1 km lopen en je bent weer bij! Hij is prima in vorm voor Almere. George was ook lekker bezig. Vertelde dat hij onlangs nog door Wouter is gewezen op zijn ademhalingstechniek. Scheelt hem minuten! Onze Iron Woman Ingrid pakte zoals altijd gewoon lekker haar eigen tempo en bleef onze lantaarndrager Roel voor. Maar wat een prestatie heeft die geleverd! Een jaar niet meer gezwommen en dan gewoon even een kleine 2 km wegtikken. “Het tweede rondje ging echt lekker” aldus Roel, die dwars door het riet op de finish kwam aanzwemmen. Op naar een biertje en de prijsuitreiking:
Dames: 1. Pascalle 2. Marijke 3. Mareille
Heren: 1. Jeffrey 2. Erik B. 3. Wilbert
De BYO-afterparty was top! Supergezellig tot de schemer inviel. Met sterke verhalen. Franca over stijgingspercentages van 18% bij het Comomeer. Volgens George ging het om het alcoholpercentage van de plaatselijke wijn. En zo ging het nog even door. Een erg geslaagd event!
